منبع: nalehshabgir.blogfa.com

در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
                                              همه دینشان مردی و داد بود
                                               وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
                                              همه بنده ناب یزدان پاک
                                              همه دل پر از مهر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد
                                              بزرگی به مردی و فرهنگ بود
                                              گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجارفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما
                                             که انداخت آتش در این بوستان
                                             کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم جوار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
                                             نبود این چنین کشور و دین ما
                                             کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
همه جای مردان آزاد بود
                                             در این کشور آزادگی ارز داشت
                                             کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
                                            نه دشمن در این بوم و بر لانه داشت
                                            نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
                                           از آنروز این خانه ویرانه شد
                                           که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
                                         به یزدان که گر ما خرد داشتیم
                                         کجا این سر انجام بد داشتیم
بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگی کردن و زیستن
                                       اگر مایه زندگی بندگی است
                                       دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم

منبع:ایران مهر

وقتی که ما به سازه های زمان باستان نگاه می‌کنیم، ساختارهای حیرت انگیزی را می‌بینیم که مردمان باستان بدون داشتن هیچ گونه تکنولوژی ساخته اند. آنها تمام تلاششان را کرده اند تا امروزه ما با دیده حیرت و تحسین بهشان نگاه کنیم...

قلعه کورال که یک نفر برای معشوقه اش ساخت، فلوریدا، آمریکا     دیوار بزرگ چین، ‌چین     آرامگاه بزرگ تاج محل، آگرا، هند   برج کج پیزا، ایتالیا   هرم بزرگ جیزه، مصر   مسجد سلطان احمد/ مسجد آبی، استانبول، ترکیه   بودای غول پیکر لشان،‌ سی چوان، چین     فانوس دریایی اسکندریه، جزیره فاروس، اسکندریه، مصر     مسجد بادشاهی،‌ لاهور، پاکستان     کاخ الحمرا          تهیه و ترجمه: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ / مریم محبعلی نژاد

منبع: سایت سیمرغ  www.seemorgh.com/culture

کوه آتش رامهرمز:

اریوبرزن که بود؟

اریوبرزن به معنی(ایرانی با شکوه)فرزند یکی از اشراف زادگان هخامنشی بود. وسردار سپاه داریوش سوم اوخواهری داشت به نام یوتاب به معنی(درخشنده و بی مانند)که فرماندهی بخشی از سپاه برادر رابر عهده داشت

اریوبرزن کسی بود که در مقابل یورش اسکندر مقدونی به ایران دلاورانه جنگید واز سرزمین خود دفاع کرد.وهمراه با خواهرش هردو در راه وطن جان باختند وحماسه دربند پارس رااز خوددرتاریخ به جا گذاشتند

اسکندر مقدونی فرزند فیلیپ مقدونی درسال ۳۳۱ق م درجنگ اربل یا گوگامل وشکست ایرانیان .بسیاری ازمناطق ایران را تصرف کردوبرای دست یافتن به پارسه(تخت جمشید)به سمت  پایتخت ایران حرکت کرد

 اسکندر برای این کار سپاه را به دو دسته تقسیم کرد بخشی را به فرمانده ای پارمن یونوس از راه جلگه رامهرمز به سوی پارسه فرستاد

اسکندر خود باسپاهیان از راه کوهستان( کهکیلویه وبویراحمد)راهی شد ودر تنگه های دربند پارس بامقاومت دلیرانه اریوبرزن وسپاهیانش روبه رو شد

درجنگی که بین اریو برزن واسکندرمقدونی درگرفت  ایرانیان دلاورانه جنگیدند وسپاهیان اسکندر راوادار به عقب نشینی کردند  وبرای اسکندر عبور از  تنکه امکان پذیر نبود درهمین حال  به اریوبرزن خبررسید که پایتخت درخطر است 

اسکندر باکمک یک اسیر یونانی  از بیراهه وگذراندن راههای سخت کوهستانی  خودرابه پشت سر نگهبانان ایرانی رساندوان رامحاصره کرد

اریو برزن با ۴۰ سوار و۵۰۰۰ پیاده باوارد کردن تلفات سنگین به دشمن خط محاصره را شکست وبرای یاری به پایتخت به سوی پارسه شتافت ولی سپاهیان اسکندر که از طریق جلگه به طرف پارسه رفته بودند پیش از رسیدن او به پایتخت به پارسه دست یافته بودند.

اریوبرزن با وجود واژگونی پایتخت ودرحالی که سخت در تعقیب سپاهیان دشمن بود حاضر به تسلیم نشد وانقدر  درپیکار پافشرد تا گذشته از خود او تمام یارانش از پای افتادند 

وجنگ هنگامی به پایان رسید که اخرین سرباز پارسی زیر فرمان ژنرال اریو برزن به خاک افتاد.

 ودر اخراسکندر ان اسیر یونانی را به جرم خیانت کشت!!!

مورخ اسکندر نوشته است که اگر چنین مقاومتی درگاوگاملا(کردستان کنونی عراق)در برابر ما صورت گرفته بود  شکست ما قطعی بوددرگاوگاملا با فرار غیر منتظره داریوش سوم از میدان نبرد ارتش ایران نیزکه درحال پیروز شدن بر ما بودند.درپی او دست به عقب نشینی زدندوما پیروز شدیم

امابرخلاف داریوش سوم سرداری دلیر در ارتفاعات جنوب ایران از میهن خود تا پای از دست دادن جان ایستادگی کردو یکی ازافتخار امیزترین حماسه های ایران وجهان را ازخود به نام (حماسه دربند پارس )رابرجای گذاشت

چندین سال پیش از این. حماسه ای این چنینی دریونان رخ داد و دران زمان خشایارشا به یونان حمله کرد ودر تنگه داردانل بامقاومت یک  فرمانده یونانی به نام لئوینداس روبه رو شد که با سپاه خشایارشا جنگید وکشته شد

ویک پیام زیبا به مردمش داد ای رهگذر به مردم لاکونی(اسپارت)بگو ما اینجا درخون خود خفته ایم تا وفاداریمان رابه میهن ثابت کرده باشیم.

زیراقانون اسپارت اجازه عقب نشینی نمی دهد

امایک تفاوت میان این دو سردار است در یونان یک پارک وبنای یادبودبرای سپاسگذاری از لئوینداس ساخته اند  وسالیانه عکس گرفتن درکنار ان وبردن پیام لئوینداس میلیون ها دلار برای انها درامد دارد.

امادرایران .....درایران به جز چند منابع کوچک چیزی دردست نداریم ونمیدانم چرا هیچ صدایی از صدا وسیما در روز ۲۱ مرداد بیرون نمی اید

یادمان باشد ۲۱مرداد را فراموش نکنیم ۲۱مرداد روز پاسداری میهن پرستان وشهیدان ایران ازاین مرزوبوم

(یوتاب واریوبرزن) برتمامی ایرانیان وطن پرست تسلیت باد روز غرور افرینان وحماسه سازان دربند پارس

روز امرداد تا خور(خیر)/۷ تا ۱۱ فروردین

زیارتگاه پیر هریشت در ۹۰ کیلومتری غرب یزد و در فاصله ی ۱۵ کیلومتری غرب یزد و در فاصله ی ۱۵ کیلومتری شهر اردکان واقع است.به باور زرتشتیان پناهگاه دختر یزدگرد که نامش مروارید بوده (نام او را گوهر بانو نیز گفته اند) می باشد.

در این روز زرتشتیان به نیایش در این زیارتگاه بسیار شکوهمند می پردازند.

آورده اند که گوهر بانو بر کودکی گمشته نمایان شد و به او فرمود تا از پدر بخواهد که پیر هریشت را بنیاند گذارد.

رستم فرخزاد پسر سپهبد فرخ هرمز سردار معروف و مدبر و دلیر اواخر عهد ساسانیان بود. در منابع گوناگون او را «رستم سپهبد»، «رستم فرخ‌هرمز» نیز نامیده‌اند.

در زمان سلطنت اذرمیدخت، پدر رستم، فرخ هرمز مدعی سلطنت شد و ملکه را به زنی خواست. چون آزرمی‌دخت نمی‌توانست به طور آشکار مخالفت کند، در نهان وسایل قتل او را فراهم آورد. آنگاه رستم با سپاه خویش پیش راند و پایتخت را تصرف و آزرمی‌دخت را خلع و کور کرد.در زمان یزدگردسوم ، رستم نایب‌السلطنهٔ حقیقی ایران محسوب می‌گشت. وی کاملا از خطر عظیمی که درنتیجهٔ حملهٔ عرب به کشور ایران روی داده بود اطلاع داشت، پس فرماندهی کل نیروی لشکری را به عهده گرفت و در دفع دشمن جدید کوشش دلیرانه کرد. با سپاهی بزرگ در پیرامون پایتخت حاضر شد، اما عمر پیشدستی کرد. در سال۶۳۶میلادی سپاه ایران در قادسیه با سعدابن ابی وقاص سردار عرب روبرو شد، جنگ سه روز طول کشید و به شکست ایرانیان خاتمه یافت. رستم که شخصاً حرکات افواج را اداره می‌کرد و درفش کاویانی را در برابر خود نصب کرده بود کشته شد....حیره، شهری بود در یک فرسنگی کوفه . از زمان ساسانیان در آنجا ملوک لخمی سلطنت داشتند و دست نشاندهٔ ایران بودند. در سال ۶۰۲ میلادی این سلسله به دست ساسانیان منقرض شد. پس از شکست ایران به سبب بنای کوفه از شهرت افتاد و در قرن چهارم هجری به کلی از بین رفتبه گفته برخی از منابع، جنگ قادسیه در ۴۰ کیلومتری شهر فعلی نجف  درگرفت در ۴ روز و یک شب به درازا کشید. به علت اضافه شدن ۶۰۰۰ نفر به نیروهای اعراب در روز سوم، و همچنین توفان شن به سمت نیروهای ایران، شیرازهٔ ارتش ایران از هم گسست و در اوج درگیری چندین جنگاور عرب به رستم هجوم آورده و او را کشتند .

 هنگامی که تن رستم را یافتند و جای صد ضربه شمشیر و نیزه بر تنش بود و هیچ کس نمی‌داند واقعا چه کسانی او را به قتل رساندند. او در سال ۶۵۱ میلادی کشته شد....

منبع:http://www.parsilegends.blogfa.com/

در دوران سلجوقیان جنبشی معتقد به مذهب شیعه اسماعیلیه به رهبری حسن صباح در ایران شکل گرفت شیعیان اسماعیلیه به هفت امام معتقد بودند ولی امامت را پس از امام جعفر صادق حق فرزند او اسماعیل میدانستند .... شیوه مبارزه انان حذف دشمن همراه با جانفشانی قاتل بود.... حسن صباح پیروان خود را به نحوی تربیت میکرد که در اجرای فرامین او هیچگونه شک و لغزشی بخود راه نمیدادند و جان خودرا فدای اجرای فرامین میکردند....

مکتب صباح که به الموتیان نیز شناخته می‌شد، به نام حشاشین معروف بود. آنها اولین افرادی بودند که هدف را برتر از وسیله می‌دانستند و به خود اجازه می‌دادند با تظاهر و تزویر، به سازمان دشمن نفوذ کنند. آن‌ها فقط مخالفان خود را که برای گسترش فرقه اسماعیلیه خطر ناک می‌دیدند می‌کشتند، هر چند مسائل ناشی از اشغال ایران و فساد روزافزون خلفای عباسی در رشد و گسترش این جنبش بی‌تاثیر نبود. در مجموع ۵۰ نفر از سران و پادشاهان و دشمنان خود را کشتند که مهمترین آنها خواجه نظام الملک وزیر مقتدر و مدبر ملکشاه سلجوقی بود.... حسن صباح بواسطه کلام اتشین و قدرت سخنوری توانست تعداد زیادی به هواداران خود بیافزاید....آن‌ها هیچ گاه از زهر و تیر استفاده نمی‌کردند و هیچ گاه از پشت به کسی خنجر نمی‌زدند اگر چه گاهی اوقات گرفتار مامورین می‌شدند یا کار آن‌ها با زهر و تیر راحت تر می‌شد. این فرقه در ده سطح طراحی شده بود و به افراد در سطوح پایین‌تر گفته می‌شد که قران علاوه بر معنی ظاهری معنای عمیقتر و نهفته ای نیز دارد.... پیروان حسن صباح، حشاشین خوانده می‌شدند، زیرا در آن زمان حشیش به معنی دارو و حشاش به معنی دارو فروش و حشاشین جمع عربی حشاش می‌باشد. در آخرین سطح (امامت )، فرد همه چیز را حتی تجربه‌های شخصی خویش را تنها در صورتی می‌پذیرد که عقل بر آن حکم دهد.... حسن صباح عقیده داشت همهٔ افراد توانایی رسیدن به بالاترین سطح را ندارند و بنابراین بیشتر افراد را در رده‌های پایین و برای اطاعت از اوامر خویش نگاه می‌داشت. گفته می‌شود که زمانی که امیرارسلان تاش پیک‌هایی فرستاد تا حسن صباح را تسلیم کند، وی به سه تن از فداییانش دستور داد تا یکی خود را زیر آب خفه کند و دیگری کاردی بر قلب خود بزند و دیگری نیز خود را از بالای قلعه به پایین پرت کند که این مورد باعث عقب نشینی نیروهای سلطان شده بود....بعد از به قدرت رسیدن حسن صباح قلعه‌ای در قهستان تحت فرمانروایی شیرزادقهستانی اداره می‌شد که هنرجوها با اختیار کامل وارد قلعه شده و بعد از ورود به قلعه اخته شده و تمرینات هنرهای رزمی و ادم کشی را فرامی‌گرفتند و با پاک کردن افکار اضافی جسم و روح خود را یکی کرده و دارای اراده آهنین شده و راهی مأموریت می‌شدند....مهم‌ترین این قلعه‌ها قلعه الموت در نزدیکی ۵۰۰ متری روستای قصرخان در نزدیکی قزوین که مقر خود حسن صباح بود و دیگری قلعه قهستان در جنوب خراسان که رهبری آن را حسین قاینی یار وفادار حسن صباح بر عهده داشته است....از آنجایی که حسن صباح یک دین جدید را ترویج می‌کرد و با خلفای عباسی و حکام سلجوقی دشمن بود، بنابراین در ایران مخالفان بسیاری پیدا کرد و خلفای عباسی بر ضد او رسالاتی منتشر می‌کردند و او را فردی خون خوار و ستمکار معرفی می‌نمودند مخالفان حسن صباح منتشر کردند که حسن صباح با حشیش هواداران خود را از حال طبیعی خارج کرده و به کارهایی مثل ترور وادار می‌کرده است.... الموتیان بسیاری از سران سلجوقی را کشتند و این کار را نیز در زمان جانشینان وی از جمله کیابزرگ امید ادامه دادند. نهضت آنان نزدیک به ۹۵ سال ادامه داشت تا اینکه  هلاکوخان شعلهٔ این جنبش را که از درون به فساد کشیده شده بود خاموش کرد و آخرین رهبر آنان که رکن الدین خورشاه نام داشت را به قتل رسانید....

منبع:http://www.parsilegends.blogfa.com/

پاسی از شب گذشته بود به شاپور دوم ساسانی ، پادشاه ایران زمین گفتند سه مرد کهن سال از جزیره لاوان به دادخواهی آمده اند .
پس از اجازه فرمانروا ، آنها گفتند : اکنون سالهاست تازیان هر از گاهی به جزیره ما یورش آورده و مروارید های صیادان را به یغما می برند ، و اما اینبار علاوه بر مروارید یکی از دختران جزیره را نیز دزده اند که این موجب شده مادر آن دختر بر بستر مرگ باشد و پدرش هم از پی دزدان به دریا رفته و هفته هاست از او هم خبری نیست .
می گویند شاپور برافروخت و رو به سرداران کشور نموده و گفت تا جزایر ایران امن نشده کسی حق استراحت ندارد . همان شب شاپور و لشکریان بر اسب رزم نشسته و به سوی جنوب ایران تاختند . آنها جنوب خلیج فارس را که پس از دودمان اشکانیان رها شده بود را بار دیگر به ایران افزودند و دزدان تبهکار را به زنجیر عدالت کشیده و به ایران آوردند .
به گفته ارد بزرگ اندیشمند ایرانی : فرمانروایی که نتواند جلوی بیداد بزهکاران و چپاولگران را بگیرد شایستگی گرداندن کشور را ندارد .
گفته می شود پس از پاکسازی جنوب ، پادشاه ایران به جزیره لاوان رفت و از آن زن رنجور که همسر و دختر خویش را از دست داده بود دلجویی نموده و پوزش خواست

منبع:http://www.bu81.blogfa.com/

روز آغاز جشن مهرگان بود و نمایندگان کشورهای گوناگون همراه با هدایایی نفیس به کاخ فرمانروای ایران در شهر صد دروازه ( دامغان امروزی ) وارد می شدند عجیب ترین هدیه مربوط می شد به کورنلیوس سولا فرمانده ارشد روم که سه دختر بسیار زیبا به پادشاه ایران هدیه نمود .
آن سه دختر آنقدر زیبا بودند که همگان از دیدن آنها شگفت زده شدند . نماینده روم گفت فرمانروای ما به پاس آرامش مرز هایمان این سه بانوی زیبا که همه از نجیب زادگان کشورمان هستند را تقدیم پادشاه ایران زمین می کند .
پس از پایان مراسم رایزن ارشد مهرداد دوم ( اشک نهم ) که پیری سالخورده بود نزد فرمانروای ایران آمد و گفت کشور روم بزودی به ایران یورش خواهد آورد اشک نهم با تعجب گفت او امروز سه پریزاد به ما هدیه کرد ! چگونه فردا به ایران خواهد تاخت ؟
آن پیر سالخورده گفت وقتی دشمن از آرامش مرزها سخن می گوید و هدیه به این خاطر می فرستد بدین معناست که به این آرامش وفادار نیست و آن را خواهد شکست این سه خوبرو را هم از برای گرفتار نمودن دل فرمانروا فرستاده است .

اشک نهم با شنیدن این سخن سران ارتش ایران را فرا خواند و از آنها خواست لشکریان را آماده رزم نموده و به سوی باختر ایران و مرز های روم حرکت کنند . روزی که لشکر ایران از میان رودان گذشت لشکر آماده به رزم کورنلیوس سولا در پیش روی آنها ایستاده بودند .
رومیان پس از دیدن دهها هزار جنگاور آماده به رزم ایران در بهت فرو رفتند ، کورنلیوس سولا نامه ایی برای اشک نهم فرستاد و در آن نامه پایبندیش را به پیمانهای گذشته یادآوری نموده و با لشکرش از برابر سپاه ایران دور شد .
اندیشمند برجسته کشورمان ارد بزرگ می گوید : پیران اندیشمند به ریشه ها می پردازند نه به شاخه ها .
و اشک نهم پشتیبان اندیشه های رایزنان دانای خویش بود . اندیشمندانی که پیشاپیش آینده را پیش بینی می نمودند .
و بدین گونه بود که ایران در دوران مهرداد دوم به پنهاورترین دوران دودمان اشکانیان رسید

منبع:http://www.bu81.blogfa.com/

پوریای ولی ( محمودخوارزمی ) پهلوان نامی .. صوفی و شاعر ایرانی است که در ورزشهای زورخانه ای و منش پهلوانی از بزرگان سرزمین پارس بشمار میرود....

برخی محل تولد او را اورگنج ( از شهرهای خوارزم ) و برخی گنجه و برخی دیگر بر اساس مکتوبی قدیمی از دوره صفوی او را از مردم سلماس و خوی میدانند لیک در مورد محل تولد او اطلاع دقیقی در دست نیست....

پوریای ولی در جوانی کشتی می‌گرفت و پیشه پوستین‌دوزی و کلاه‌دوزی داشت. در همان زمان جوانی، به شهرهای گوناگون اسیای میانه ، ایران و هندوستان سفر کرد و همه جا کشتی گرفت و به پهلوانی نام یافت. درباره دگرگونی روحی پوریای ولی روایت‌های فراوان آورده‌اند. بطور کلی زندگی پوریای ولی با افسانه درآمیخته است.پوریای ولی در میان ورزشکاران ایران نمونه‌ای از اخلاق، پایمردی و جوانمردی است و نه تنها در مقام یک پهلوان، بلکه در مقام یک قدیس در میان مردم جایگاهی والا دارد....

اورده اند نیمه شبی که فردایش پوریای ولی باید با جوان پهلوانی از هند کشتی میگرفت جهت خواندن نماز از خانه خارج و بسوی مسجد روان گشت در نیمه راه صدای گریه و ناله پیرزنی توجه اورا جلب کرد به جلو رفت و گفت چه شده ای مادر چه نیازی داری و از چه رو پریشانی؟؟؟؟ پیر زن در همان حال بیان کرد پسری دارم که بسیار تنومند و نیرومند است و به شهرهای مختلف میرود و با پهلوانان دیگر کشتی میگیرد و شکر خدا تا امروز هماره پیروز بوده لیک اکنون پهلوانی به هند امده تا فردا با پسرم کشتی بگیرد که نامش پوریای ولیست و شنیده ام بسیار نیرومند است اینک دعا میکنم فرزندم پیروز شود.... پوریای ولی لبخندی زد و با مهربانی پیرزن را دلداری داد و گفت ناراحت نباش به یاری خدا فردا دعایت مستجاب میشود و از انجا دور شد و تا مدتی با خود کلنجار رفت که اگر فردا حریف ان جوان هندی بود چه باید بکند و ایا باید بر او غلبه کند و یا بخاطر دل پیرزن عمل دیگری انجام دهد.... پس از مدتی تصمیم خود را گرفت فردای انروز در گود کشتی با جوان هندی سرشاخ شد همین که پنجه در پنجه او انداخت متوجه شد که بسیار از او نیرومندتر است و براحتی میتواند پشت اورا بخاک برساند لیک بیاد تصمیم خود افتاد و بیاد اورد پهلوان واقعی ان است که بر نفس خویش غلبه کند.... پس مدتی با جوان در گود چرخید تا کسی ندارد او به عمد میبازد و سپس خود را مغلوب جوان هندی ساخت.... دوستان پوریای ولی که از قدرت واقعی او اگاه بودند متعجب ماندند.... همین که جوان هندی پشت اورا بخاک رسانید و بروی سینه اش نشست گویا درهای حکمت برویش گشوده شد و پاداش غلبه بر نفس را مشاهده نمود.... چند روز بعد حاکم شهر میهمانی ترتیب داد و پوریای ولی را دعوت نمود و در ان هنگام جوان هندی وارد شد و خود را روی دست و پای پوریای ولی افکند و بازوبند را به او تقدیم نمود و گفت که چگونه شیفته جوانمردی و بزرگمنشی و گذشت او شده و در همان حال دانسته که به عمد و به چه دلیل در برابر او شکست خورده.... اوازه پهلوانی و گذشت پوریای ولی در همه جا پیچید و تا امروز همگان از او بعنوان پهلوانی با صفات برجسته انسانی و جوانمردی و فداکاری میشناسند....

مقبرهٔ او در شهر خیوه ، ۲۵ کیلومتری جنوب شهر اورگنج مرکز استان خوارزم ازبکستان می‌باشد. این مقبره خود یک مجموعهٔ فرهنگی - تاریخی است و در فاصلهٔ قرن‌های هشتم تا چهاردهم هجری (۱۴ تا ۲۰ میلادی) برای بزرگداشت نام پهلوان محمود ساخته شده است. چنانکه در آن نواحی رسم بر این است که پس از مراسم ازدواج برای تبرک به زیارت آرامگاه او می‌روند.

شهرت پوریای ولی تنها به دلیل پهلوانی‌هایش نیست بلکه مردم منطقه او را به داشتن ویژگی‌های نیکوی اخلاقیِ معلم، مرشد، صوفی و مرد خدا می‌شناسند. آرامگاه او از پر رونق‌ترین مکان‌ها در منطقه است که هر روز مردم کثیری از اطراف فرارود و به ویژه خوارزم برای زیارت و راز و نیاز با خدای خود به آنجا می‌روند. گفتنی است که در ایشان قلعه امیران و صاحب منصبان زیادی مدفون‌اند اما امروزه از هیچ یک از آنها نامی برده نمی‌شود و تنها نام پهلوان محمود پوریای ولی و آرامگاهش همچنان زنده است....

منبع:http://www.parsilegends.blogfa.com/

ماندانا مادر کوروش کبیر از سوی مادری فرزند شاهدخت ارینیس از لیدیه بود. آریـِنیس دختر الباتس دوم  پدر قارون بود. قارون یا همان کرزوس همان پادشاه لیدیه‌ای است که گنج و دارایی‌های او در ادبیات پارسی مشهور است....ماندانا یا ماندانای مادی (تولد حدود ۵۸۴ پیش از میلاد)، یک شاهدخت مادی بود، که بعدها به همسری کمبوجیه اول درآمد و ملکه او شد. وی مادر کوروش کبیر، شاهنشاه ایران و مؤسس سلسله هخامنشی است....

به گفته هرودوت، ماندانا فرزند ایشتوویگو، پادشاه ماد و پسر هوخشتره بزرگ بود، و ارینیس شاهزاده اهل لیدیه مادر او به شمار می‌آمد. آرینیس خود دختر الباتس دوم، پدر کروزوس شاه معروف لیدیه بود و بدین ترتیب آرینیس خواهر کرزوس محسوب می‌شد. با این حال، کریستین استفانی می‌گوید که آرینیس دختری بود که از مادری دیگر بدنیا بود.بر مبنای گزارش هرودوت، مدت کوتاهی بعد از تولد ماندانا، ایشتوویگو در عالم خواب، رویایی عجیب و غریب دید او دربارهٔ این رویا به مشورت با یک مغ که تعبیر خواب می‌دانست، می‌پردازد و او ضمن تعبیر به وی هشدار می‌دهد که خوابش بدین معناست که فرزند ماندانا، حکومت وی را سرنگون خواهد نمود.ایشتوویگو، به منظور جلوگیری از تحقق چنین نتیجه‌ای، ماندانا را برای یک شاهزاده هخامنشی که جزو رعایای خودش است، یعنی برای کمبوجیه اول، نامزد می‌نماید. کمبوجیه (کامبیز)، مردی است از خانواده‌ای خوب و آرام و مطیع، که از نظر ایشتوویگو، هیچگونه خطری برای تاج و تخت ماد به شمار نمیاید.امّا ایشتوویگو برای بار دوم نیز، هنگامیکه ماندانا باردار بود، وی را در عالم رویا مشاهده نمود، در حالی که از درون رحم او، یک درخت مو می‌روید و به سرعت رشد می‌کند تا تمام جهان را فرامی گیرد. به همین دلیل ایشتوویگو، وحشت زده وفادارترین محرم اسرار بارگاه خویش، که هارپاگ نام دارد را، برای کشتن کودک برمی گزیند. با این حال، هارپاگ از بر زمین ریختن خون سلطنتی بیزار بود، کودک را، که همان کورش دوم (کورش بزرگ) بود، مخفی نمود و او را به چوپانی به نام میتراداتس سپرد.